Jakie znaczenie ma wyrok wydany w dniu 3 października 2019 roku przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu w sprawie kredytów we frankach?
Wyrok ten w sensie stricte prawnym nie stanowi przełomu, może jednak mieć ogromne znaczenie dla sposobu postrzegania problemu przez sądy krajowe i wpłynąć w sposób istotny na ich orzecznictwo.
Dla polskich sądów wyrok ten powinien stanowić wskazówkę i zachętę do badania, w sprawach, w których kredytobiorcy będą się domagali ustalenia nieważności umowy o kredyt indeksowany we frankach, zawartych w tych umowach postanowień dotyczących mechanizmu indeksowania kredytu pod kątem stosowania przez banki tzw. klauzul niedozwolonych. Jeżeli Sąd, w umowie o kredyt zaciągnięty we frankach, dopatrzy się zastosowania przez bank klauzul niedozwolonych, będzie mógł uznać za nieważną całą umowę kredytową lub tylko niektóre jej postanowienia. To sąd krajowy w każdym przypadku będzie musiał ustalić, czy bez zawartych w umowie kredytowej klauzul niedozwolonych, dotyczących mechanizmu indeksowania kredytu we frankach, umowa w ogóle została by zawarta. Jeżeli Sąd uzna, że bez klauzul niedozwolonych, bank nie podpisał by zakwestionowanej umowy kredytowej, powinien stwierdzić jej nieważność w całości. Sąd będzie mógł też uznać, że nieważne są tylko niektóre postanowienia umowy kredytowej, zabierające klauzule niedozwolone, a w pozostałym zakresie umowa kredytowa jest ważna.
Wyrok TSUE może zmotywować kredytobiorców, którzy zaciągnęli w przeszłości kredyty we frankach, do występowania do sądów z powództwami o stwierdzenie nieważności zawartych w umowach kredytowych, niekorzystnych dla nich postanowień, ustalających krzywdzące zasady indeksowania kredytów zaciągniętych we frankach. Powinno być to jednak poprzedzone wnikliwą analizą każdej konkretnej umowy kredytowej, pod kątem zastosowania przez bank klauzul niedozwolonych, a także pod kątem okoliczności towarzyszących podpisaniu takiej umowy i informacji udzielonych przez bank kredytobiorcy.
